Tężnia solankowa to konstrukcja z drewna i gałęzi tarniny, na które spływa pompowana ku górze solanka, czyli woda mineralna zawierająca dużą liczbę jonów sodowych, soli magnezowych oraz związków jodu i bromu. Specjalne rozmieszczenie gałęzi sprawia, że solanka rozbija się o nie, a także naturalnie odparowuje. Powietrze, w wyniku naturalnych ruchów wokół tężni, jest nasycone cennymi mikroelementami: jodem, bromem, magnezem, sodem, potasem czy żelazem, wnikającymi do organizmu poprzez błony śluzowe układu oddechowego oraz skórę.
Walory lecznicze mikroklimatu porównywane są z korzyściami, jakie daje spacer nad brzegiem morza. Inhalacje zalecane są chorym z nawracającymi , przewlekłymi schorzeniami dróg oddechowych, np. nieżytem nosa, krtani czy stanem zapalnym zatok przynosowych, a także osłabionym układem odpornościowym. Solny mikroklimat ułatwia usuwanie wydzieliny w przypadku zapalenia oskrzeli, a także stosowany jest w profilaktyce nadciśnienia tętniczego, alergii, nerwicy wegetatywnej czy w przypadku ogólnego wyczerpania. Z tężni mogą korzystać także osoby zdrowe, ponieważ inhalacje leczniczą mgiełką pomagają oczyścić drogi oddechowe z pyłów i zanieczyszczeń.
Przeciwwskazania do korzystania z tężni solankowej:
- nadczynnością tarczycy;
- choroba nowotworowa;
- uczuleniem i nadwrażliwością na składniki solanki, zwłaszcza brom lub jod;
- schorzenia przebiegającymi z podwyższoną temperaturą ciała;
- niewydolność naczyń wieńcowych.